Novosti
Alija Nametak
( Mostar , 1906 . – Sarajevo , 1987 .)
Povodom godišnjice rođenja
„ Pa to je kraj gdje niče i živi bajka !
Kakva li je to legenda i kako svijet
može u nju vjerovati ?
gdje bi to moglo biti ?! “
A. N. Ispod planinskih vrhova
Tako mogu pitati samo stranci kojih je, hvala Bogu, nepozvanih, bilo u svim vremenima o kojima piše Nametak. Za Bošnjake koji u njoj oduvijek žive je Bosna. Alija Nametak zna za nju. Rođen je u toj zemlji. Njegova književna i jezična vezanost za vlastiti svijet, njegovu psihologiju, zbog neslaganja s nametnutim stranim vlastima, podijeljena je u dva perioda :
-prvi, od 1931 . g. do 1945. g. kada je napisao na „ najljepšem jeziku, bosanskom “, kako je i Krleža rekao, Dobri Bošnjani, Ramazanske priče, Za obraz, Mladić u prirodi, Dan i sunce i Abdullah-paša u kasabi
-drugi tek nakon višegodišnje šutnje, jer je bio isključen iz bosanskohercegovačkog književnog života zbog rada na polju bošnjačke književnosti i kulturnog života za vrijeme Drugog svjetskog rat, ponovo je počeo objavljivati Trava zaboravka , Tuturuza i šeh Meco. Sarajevski nekrologij je zbog njegovih osobnih i osebujnih reminiscencija o umrlim Sarajlijama čista književnost srca. I danas i onda djelo Alije Nametka, bosnskohercegovačkog pripovjedača, dramaturga i folkloriste ostalo je isto. Promijenile su se okolnosti. Bajka na početku postala je stvarnost. Nametkova Bosna, sa Bošnjacima i bosanskim jezikom postala je njegova sanjana domovina. O njegovim Bošnjacima koji su trpjeli i istrpjeli da je za nas sačuvaju Nametak kaže: „ Mir u njima s nama i u meni“.
Autor teksta: Hatidža Hozo